อย่าเรียนเพื่อเงิน...

 

  เรียนเพื่อเงิน ?

      ผู้ใหญ่บางคน..ยังคิดอาชีพของตัวเองยังไม่ได้  แล้วนับประสาอะไรจะให้เด็กอายุ 17 ปี จะเลือกเรียนต่อในคณะอะไรนั้นยากยิ่งนัก  และการตัดสินใจในครั้งนั้นอาจจะเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิตไปทั้งชีวิต

     ในอเมริกา เด็กนักเรียนจะไม่ตัดสินใจว่าจะเลือกสายไหนจนกว่าคนนั้นขึ้นปี 3 ของมหาลัย  ปี 3 นักเรียนจะอายุประมาณ 20-21 ซึ่งมีความคิดความอ่านและการเข้าใจชีวิตมากกว่าตอนเด็ก  นักเรียนจะเข้าใจตัวเองมากขึ้น รวามทั้งเข้าใจในสิ่งที่นักเรียนชอบ และในสิ่งที่นักเรียนไม่ชอบ

     อายุ 17 ปี…ก็จะรู้...เท่าเด็กที่ผ่านโลกมาแค่นี้  จะเป็นอาชีพอะไร ก็ได้แต่ดูพ่อแม่ พี่น้อง ญาติ ว่าแต่ละคนทำงานอะไร–ก็แค่นั้น  ก่อน ที่เราจะตัดสินใจอย่างไร ขอแนะนำว่าให้เราคิดให้มาก คิดให้เยอะ คิดให้ลึก หาข้อมูล google ถามประสบการณ์จริงจากผู้รุ้ ไปค่ายคณะต่างๆ ดูรายการสัมภาษณ์คนดัง เช่น the IDOL  ใน youtube ก็ได้  เพราะงานที่เรานึกว่าดี อาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดไว้ก็ได้  หรืออย่างบางอาชีพที่ไม่น่าสนใจเลย แต่พอศึกษาดีๆแล้ว โอ๋พระเจ้ามันยอดมาก นี่อาชีพที่เราตามหามาทั้งชีวิต

 

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด…คือ..อย่าเลือกเพราะเงิน

     ครูเคยถามนักเรียนหลายคน ว่าอยากเป็นอะไร เพราะอะไร…หลายคนตอบว่า  อยากเป็นหมอ เพราะเงินดี 

     เคยรู้มั้ย..ว่างานหมอต้องทนกับอะไรบ้าง  ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่  งานอยู่กับความเจ็บปวด และความตาย  ความเหนื่อยล้า  ฉากเบื้องหลังนี้..ไม่มีใครสนใจ  ทั้งๆที่ต้องเจอมันทั้งวัน แต่พอรับเงินเดือน..ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที…

     ใช่..เงินสำคัญ  เงินช่วยให้ทุกๆ อย่างง่ายขึ้น ชีวิตดีขึ้น แต่เราต้องหันมามองทางกลับกันว่าเงินที่เราได้มา เราโอเคมั้ยกับงานที่เราทำ  ถึงเราได้เงินเยอะ แต่ถ้าเราเครียด เกลียดงาน ซักวันไม่สุขภาพเราจะเสื่อมลง หรือไม่เราก็จะทำงานนั้นได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง

 

ชีวิตคนนั้น…สั้นนัก

     ถ้าเราจะเอาแรง เอาเวลาที่มีค่า ที่เราไม่สามารถเอาคืนมาได้นั้น มาแลกกับเงิน..จงเลือกงานที่เราพอใจดีกว่า เพราะว่า…ไม่ว่าเราจะทำงานอะไรในโลกนี้ ถ้าเป็นสิ่งที่เราชอบ  เราจะรู้สึกเหมือนไม่ได้ทำงานเลย  นับวันเราจะเก่งขึ้น แล้วรู้มั้ยอะไรจะเกิดขึ้น…เงินก็จะไหลมา เทมา

เพราะฉะนั้น…ขอฝากบอกนักเรียนที่กำลังตัดสินใจกับสื่งที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต..กลับมาดูตัวเราเอง..ทำความเข้าใจกับความรู้สึกของเรา…

ในอดีตเราเคยเป็นยังไงมันไม่สำคัญ เท่ากับ ในอนาคตเราเลือกที่จะเป็นอย่างไร

cr:http://unigang.com